Την περίοδο εκείνη η Οθωμανική αυτοκρατορία, μετά από πιέσεις των δυτικών δυνάμεων ξεκινά ένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα με την ονομασία Τανζιμάτ.Οι μεταρρυθμίσεις αυτές ήταν σε επίπεδο διοίκησης, οικονομίας καθώς και βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης των υπηκόων της αυτοκρατορίας. Η κίνηση αυτή για την αναδιοργάνωση του καταρρέοντος οθωμανικού κράτους προερχόταν από δύο διαφορετικές και ίσως με αλληλο-συγκρουόμενα συμφέροντα ομάδες. Η μια ήταν "εσωτερική" που την κατεύθυναν αυτοί που επιδίωκαν να αναδιοργανώσουν το κράτος, προκειμένου αυτό να μπορεί να ανακτήσει την παλιά στρατιωτική και οικονομική του ισχύ και έτσι να ανεξαρτητοποιηθεί από τις Μεγάλες Δυνάμεις. Η δε άλλη ήταν "εξωτερική" που κατευθύνονταν από τις ίδιες τις Μεγάλες Δυνάμεις, βεβαίως με τους υποστηρικτές της πολιτικής τους εντός του οθωμανικού κράτους, που επεδίωκαν τις μεταρρυθμίσεις αυτές προκειμένου να φιλελευθεροποιήσουν τις δομές του κράτους, να εξαλείψουν τις θρησκευτικές διακρίσεις και να διευκολύνουν έτσι την διείσδυση των ευρωπαϊκών κεφαλαίων, θεωρώντας πως η εδαφική ακεραιότητα του κράτους ήταν εξασφαλισμένη από τις ίδιες. Οι διαφορές αυτές που θα μείνουν σε επίπεδο υψηλόβαθμων αξιωματούχων κατά την πρώτη περίοδο θα γίνουν εντονότερες στα τελευταία χρόνια του Τανζιμάτ και στην περίοδο που θα ακολουθήσει.
Για την οργάνωση της «τοπικής αυτοδιοίκησης» δημιουργήθηκαν τα συμβούλια, αποτελούμενα από τους δημογέροντες που εκλέγοντα από τους εφόρους όπου ήταν επιφανείς πολίτες. Το συμβούλιο αποτελούνταν από 12 μέλη και πρόεδρος ήταν ο Μητροπολίτης.
Η πρώτη Δημογεροντία που δημιουργήθηκε στο Διδυμότειχο ήταν στις 22 Ιανουαρίου 1861 υπό την προεδρία του Μητροπολίτη Μελέτιου και πιθανολογείτε να είναι και η πρώτη που έγινε στην οθωμανική αυτοκρατορία. Η δικαιοδοσίες της Δημογεροντίας ήταν αντίστοιχες με αυτές της σημερινής αυτοδιοίκησης και οι αποφάσεις της μεταφερόταν ιεραρχικά προς την κεντρική διοίκηση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Τα συμβούλια αυτά ήταν ιδιαίτερης σημασίας, καθότι για πρώτη φορά στην οθωμανική αυτοκρατορία ,δινόταν η ευκαιρία λήψεις αποφάσεων σε τοπικό επίπεδο και μάλιστα από Έλληνες Χριστιανούς. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν και τα πρώτα σχολεία στο Διδυμότειχο.
Οι δώδεκα πρώτοι Δημογέροντες του Διδυμοτείχου εκτός του Μητροπολίτου Μελετίου ήταν οι: Χ’’Νικολάκης Μπογιατζόγλου, Σταύρος Γ. Βλαχόγλους, Χ’’Γιάννης Μίχου, Απόστολος Τριανταφύλλου, Χ’’Στέργιος Θεοδώρου, Μιχαλάκης Γιαννακούδογλους, Μανόλης Μπουργαζλής, Γιοβάντσος Πάντσου, Δημήτρης Θανάσης, Νικολάκης Αποστόλου, Γιάγκος Σταμάτης και Χρηστάκης Αδάμογλους.
Διαβάστε τον παρακάτω κώδικα που περιγράφει την ίδρυση της Δημογεροντίας καθώς και τις λεπτομέρειες των συνεδριάσεων.
Πηγές:
Δρακίδης Ι. Σταύρος
invenio.lib.auth.gr
el.wikipedia.org
