Ειδήσεις και νέα απο το Διδυμότειχο και όλο τον Έβρο.

Όταν διαβάζω τα δύο ποιήματα του Κωνσταντίνου Καβάφη : «Από Υαλί Χρωματιστό» και «Ο Ιωάννης Καντακουζηνός Υπερισχύει», μου έρχονται στο νου πολλές εικόνες αλλά και πρόσωπα που αναφέρονται στα δύο ποιήματα και σχετίζονται άμεσα με το κάστρο και την ιστορία του Διδυμότειχου.

 Ένα μέρος της διαδρομής από τον Άβαντα προς την Αισύμη θα μπορούσε να ονοματιστεί «Τα Τέμπη του Έβρου». Στο 4ο χιλιόμετρο από τον Άβαντα στην αρχή των στενών ορθώνεται ένα επίμηκες ύψωμα το «Μυτερό». Όλη η Νότια πλαγιά καλύπτεται από πυκνό Δρυοδάσος.

Το Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2019 πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Αμφιθέατρο Διδυμοτείχου, η εκδήλωση που διοργανώθηκε από τον Ιστορικό και Πολιτιστικό Σύλλογο Διδυμοτείχου «Καστροπολίτες – Γνώση και Δράση» και το Ευγενίδειο Κέντρο Πολιτισμού του Δήμου Διδυμοτείχου με θέμα : «Όταν ο Κάρολος 12ος Κυβερνούσε τη Σουηδία από το Κάστρο του Διδυμοτείχου», με ομιλητή το Δρ. Αθανάσιο Γουρίδη Αρχαιολόγο, Πολιτικό Μηχανικό.

Η ιστορία των Μεταξάδων.Οι ρίζες του χωριού χάνονται μέσα στα βάθη των χρόνων. Πολλά στοιχεία για την ιστορία του χωριού αντλούμε από το χειρόγραφο βιβλίο του Κωνσταντίνου Γκεργκένη, παλιού κατοίκου του χωριού.

Ο Γιώργος Αγγέλης, με ένα οδοιπορικό στο χρόνο, στην σελίδα, tsoumpasphotogallery.ning.com , ανάρτησε φωτογραφίες και βίντεο από το παλιό Διδυμότειχο, σε τέσσερις ενότητες. Ας απολαύσουμε το υλικό:

Η Θράκη υπέστη πολλά κατά τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, από τη  δράση βουλγαρικών συμμοριών. Τα μέλη τους με τη γνωστότερη ονομασία κομιτατζήδες, ήταν στην ουσία παρακρατικοί, μέλη ακραίων κομιτάτων, που με το πρόσχημα πατριωτικής δράσης, σκότωσαν, λήστευαν και τρομοκρατούσαν του ελληνικού πληθυσμούς αποσκοπώντας να τους αποσπάσουν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να τους εντάξουν, στην σχισματική βουλγαρική εκκλησία.

 Ο πρόσφατος συνωστισμός και η απελπισία των τουριστών στο λιμάνι της Καμαριώτισσας Σαμοθράκης, ανέσυρε μνήμες παλαιότερων δραματικών συνωστισμών ή «συνωστισμών» του Ελληνισμού στα λιμάνια της απελπισίας. Βέβαια οι εποχές δεν είναι όμοιες και οι αιτίες των συνωστισμών, δεν έχουν την ίδια αφετηρία. Άρα δεν είναι συγκρίσιμοι.

Η αλληλεγγύη υπήρξε μια από τις ανεκτίμητες αξίες του ελληνικού λαού και εκδηλώθηκε σε όλες τις περιπτώσεις τραγικών γεγονότων, φυσικών καταστροφών και πολεμικών ή πολιτικών ανωμαλιών. Η αλληλεγγύη είναι η αρετή που δείχνει το μεγαλείο της ψυχής ενός λαού ή ατόμων μεμονωμένα.

Το κτίριο του Β’ Δημοτικού σχολείου του Διδυμοτείχου, έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία, αν και πρόκειται για κτίσμα της δεκαετίας του 1920. Σήμερα βέβαια στεγάζεται σε νέο σύγχρονο κτίριο. Στο αρχικό ιστορικό κτίριο, που μας ενδιαφέρει στο άρθρο αυτό, στεγάζεται πλέον η σχολή Νοσηλευτικής (ΤΕΙ).

Η Μάνη Διδυμοτείχου, είναι ένα χωριό με φιλοπρόοδους και πατριωτικούς κατοίκους. Επί Τουρκοκρατίας ονομάζονταν Καδήκιοϊ (σημαίνει το χωριό του Καδή, δηλαδή του ιεροδικαστή) και έχει ενδιαφέρον η εξιστόρηση, πώς μετά την απελευθέρωση της Θράκης, το χωριό πήρε το όνομα Μάνη.